از اسلام مردمی تا اسلام مسجدی !!!!

شاید عدّه ای بگویند که مردم ، سکولار و  بی تفاوت شده اند ، امّا این نگرش اشتباه است ، زیرا مردم هنوز انقلابی و دین دار هستد ، آن چیزهایی که ما آنها را نماد دین و انقلاب می دانیم ،  مثل مسجد و نماز جمعه و ... آنها هستند که دیگر انقلابی نیستند. وقتی هیأت امنای مساجد ، عدّه ای مناسک گرا باشند که فقط بخواهد مراسم ها را آبرومند برگزار کنند و ذرّه ای به نیازهای جامعه توجّه نداشته باشند ، نتیجه این می شود که مردم به مسجد نمی روند.

وقتی ائمّه ی جمعه ما ، مانند ائمّه ی جمعه آل سعود و وهّابیت ، از روی کاغذ ، خطبه های از پیش تعیین شده می خوانند ، و فضا را طوری جلوه می دهند که انگار مسئولین مملکت ، معصوم هستند و هیچ مسأله ای نیست جز دین داری مردم و حضور پرشور آنها در انتخابات ، نتیجه این می شود که مردم به نماز جمعه نمی روند.

مردم چنان نیروی عظیمی هستند که وقتی در راهپیمایی ها به خیابان ها می ریزند ، سازمان ها و ارگان های حکومتی ، با پخش پوستر و پرچم هایی که زیرآنها ، اسم سازمان و ارگان خود را نوشته اند ، از کیسه مردم برای خود آبرو می خرند.

شاید بسیاری از سازمان ها ، علّت کم کاری خود را به نبود نیروی انسانی نسبت دهند ،  امّا کسانی که در عرصه ی فرهنگی دستی بر آتش داشته باشند ، می دانند که علّت ، چیز دیگری است . علّت اوّل ، ضعف علمی و مدیریتی مسئولان است که جز صدور بخش نامه کار دیگری به آنها نیاموخته اند. علّت دیگر ضعف اخلاقی و تقوای مسئولان است که وقتی حضور پرشور جوانان را می بینند ، با خود می پندارند که اگر این جوانان به صحنه بیایند ، باید ماست هایشان را کیسه کنند و میز و صندلی و .... را بوسیده و واگذار کنند.به همین دلیل ، تا جایی که توان دارند ، در راه جوانان سنگ تراشی می کنند و فرزندان انقلاب را منزوی و خانه نشین می کنند.

(یه کمی پیازداغش رو زیاد کردم ، یعنی همه جا اینطوری نیست ، ولی خب ، شایع هستش!)